Korte vakantie in Wittingen 2012

 

Een zomerse verrassing in Wittingen

Dit jaar gingen we  al weer  voor de vierde keer naar Wittingen. En gingen we de eerste twee keer gewoon op zaterdag heen en op zondag terug, vorig jaar, met Teun, bleven we al twee nachten. 

Omdat het hotel, maar vooral het eten daar zo geweldig was, besloten we dit jaar al vroeg op vrijdag te vertrekken en pas laat op de maandag weer terug te gaan. Dit keer namen we ‘de meisjes’ mee. De meisjes zijn Noor(één) en Lotti(drie). Op vrijdag hebben we door de stad Celle gewandeld, waar we natuurlijk veel bekijks hadden, maar waar ook mensen waren die vroegen of we naar de tentoonstelling in Wittingen-Erepsen gingen.

Ja, dat gingen we en de zaterdag en zondag stonden dan ook in het teken van dit evenement, behalve dan dat we op zaterdagmorgen nog een heerlijke wandeling hebben gemaakt, vanuit het hotel.

Op maandag besloten we om een wandeling te maken door en om Wittingen heen.

En daar had ik mijn Ah-ha Erlebnis.

 

We wandelden door de straatjes en ineens zag ik een gebouw met een lantaarn "Dieckmanns  Apotheke"                    

 

Hé, ik ben hier eerder geweest……   

 

 

                                                            

 

Ineens wist ik het weer. In 1982 was ik daar, samen met Tom, op bezoek geweest bij Herr Harald Dieckmann, Landseerzüchter “v. d. Lüneburger Heide”. Ik wist natuurlijk wel dat ik  ooit bij hem was geweest, maar ik wist niet meer dat het in Wittingen was.                                                                                    

Ik vroeg aan mijn man Arend of hij een foto van ons wilde maken en toen ik daar op de stoep stond, kwam er een alleraardigste vrouw naar buiten met de woorden “Ach Landseer, die heeft mijn vader vroeger ook gefokt.”                   

Na nog even wat heen en weer gepraat te hebben, vervolgden wij met een blij gevoel over deze bijzondere ontmoeting onze weg.                                                                                                 

Ja, natuurlijk Landseers “v. d. Lüneburger Heide”.  Je kan wel stellen dat bijna alle Landseers die er nu zijn, een over-over-over groot- vader of moeder  uit deze kennel in de stamboom hebben. Zie ook schoenendoos.

Thuisgekomen heb ik meteen Tom gebeld met de vraag of ik wat foto’s mocht lenen van  ons bezoek destijds en evt. ook nog ouder materiaal. Want ik dacht, hierin zit een leuk verhaaltje van Aaltje.